Pamiętamy! 1 sierpnia 1944
Powstanie warszawskie, zorganizowane przez Armię Krajową, wybuchło 1 sierpnia 1944 r. Skierowane przeciwko okupantowi niemieckiemu było największą bitwą stoczoną przez organizację podziemną podczas II wojny światowej.
Powstanie warszawskie było wymierzone militarnie przeciw Niemcom, a politycznie przeciw ZSRR oraz podporządkowanym mu polskim komunistom. Dowództwo AK zamierzało samodzielnie wyzwolić stolicę jeszcze przed wkroczeniem Armii Czerwonej, licząc, że uda się w ten sposób wzmocnić międzynarodową pozycję rządu Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie oraz zahamować sowietyzację Polski. Powstańcy prowadzili heroiczną i skazaną na porażkę walkę z niemieckimi wojskami przez 63 dni. Straty były ogromne zarówno dla wojska (16 tys. zabitych i zaginionych, 20 tys. rannych i 15 tys. wziętych do niewoli), jak i ludności miasta — zginęło od 150 tys. do 200 tysięcy cywilów. Ostatecznie ze względu na braki broni, łączności, koordynacji działań, ale i złe decyzje dowódców upadło - 2 października 1944 r. przedstawiciele AK podpisali w Ożarowie akt kapitulacji.[za Wikipedią]
Komentarze
Prześlij komentarz